Ένωση με τη Σουηδία

Το 1814 η Ένωση Δανίας-Νορβηγίας ηττήθηκε στους Ναπολεόντιους Πολέμους και ο βασιλιάς της Ένωσης υποχρεώθηκε να αποδώσει την Νορβηγία στη Σουηδία με τη Συνθήκη του Κιέλου. Η Γροιλανδία, η Ισλανδία και οι Νήσοι Φερόες, που προηγουμένως ανήκαν στη Νορβηγία, παραχωρήθηκαν στη Δανία.
Στις 17 Μαΐου του 1814 οι εκπρόσωποι διάφορων πολιτικών και κοινωνικών ομάδων της Νορβηγίας συγκεντρώθηκαν και κήρυξαν ανεξαρτησία από την Δανία, και παραχωρήθηκε στη Νορβηγία σύνταγμα αφού κηρύχθηκε ως ημιανεξάρτητη από το βασίλειο της Δανίας.Μετά από διαπραγματεύσεις συμφωνήθηκε η Νορβηγία να παραμείνει σε χαλαρή μορφή ομοσπονδίας με τη Σουηδία. Η ομοσπονδία αυτή διαλύθηκε ειρηνικά το 1905 οπότε η Νορβηγία απέκτησε και την πλήρη ανεξαρτησία της. Στις 18 Νοεμβρίου της ίδια χρονιάς ανέβηκε στο θρόνο ο πρίγκηπας Κάρολος της Δανίας, αλλάζοντας το όνομά του σε Χόκον Ζ'